12 marca 2024 roku w Centrum Kultury przy ul. Szpitalnej w Olkuszu miała miejsce niezwykła uroczystość nadania tytułu Honorowego Obywatela Olkusza płk. Stanisławowi Bartoszcze. W ten sposób olkuski samorząd oraz Mieszkańcy docenili jego wieloletnią pracę na rzecz kolejnych pokoleń Mieszkańców Miasta i Gminy Olkusz.
– W poczet ludzi szczególnie zasłużonych dołącza tak wyjątkowa osobistość, od wielu lat bezinteresownie zaangażowana w budowanie lokalnego patriotyzmu i kształtowanie charakterów młodych pokoleń. Wierzę, że tytuł Honorowego Obywatela Olkusza będzie szczególnie bliski Pańskiemu sercu. W imieniu własnym i wszystkich Mieszkańców wyrażam głęboką wdzięczność za to, że Miasto oraz kolejne pokolenia Olkuszan zawsze mogą na Pana liczyć – mówił burmistrz Roman Piaśnik.
Uzasadnienie uchwały o nadaniu Honorowego Obywatelstwa Olkusza przedstawił przewodniczący Rady Miejskiej w Olkuszu Jan Kucharzyk. Tytuł Honorowego Obywatela Miasta Olkusza może otrzymać osoba pełnoletnia, która w istotnym stopniu przyczyniła się lub przyczynia do budowania prestiżu i popularyzacji walorów Gminy Olkusz na forum ponadlokalnym. Honorowe Obywatelstwo Olkusza jest wyrazem najwyższego wyróżnienia i uznania przez lokalny samorząd.
Dyplom nadania tytułu Honorowego Obywatela oraz pamiątkowe upominki wręczyli wspólnie: burmistrz Miasta i Gminy Olkusz Roman Piaśnik oraz przewodniczący Rady Miejskiej w Olkuszu Jan Kucharzyk.
Sam Honorowy Obywatel Olkusza Stanisław Bartoszcze nie szczędził podziękowań dla inicjatorów nadania mu tego najwyższego w Gminie Olkusz wyróżnienia, a także osób, które towarzyszyły mu w kolejnych latach działalności, która zyskała tak duże uznanie u lokalnej społeczności. W drugiej części swojego wystąpienia przybliżył swoje pasje i doświadczenia, które sprowadziły go do Olkusza i na stałe związały ze Srebrnym Miastem.
Życzenia oraz gratulacje – zarówno w części oficjalnej, jak i później – w kuluarach – chętnie składali przybyli na uroczystość Goście.
Stanisław Bartoszcze urodził się 7 kwietnia 1939 roku w miejscowości Babin w województwie lubelskim. Czasy jego dzieciństwa przypadły na mroczny okres wojny i okupacji. Od najmłodszych lat interesował się lotnictwem, w związku z czym w 1956 roku rozpoczął szkolenie lotnicze w Aeroklubie Lubelskim. W 1958 roku ukończył Szkołę Szybowcową w Lęborku, gdzie szkolił się na szybowcu SZD-10 Sroka oraz dopiero co wprowadzonym do eksploatacji SZD-15 Czapla. Za ich sterami spędził 200 godzin otrzymując uprawnienia pilota szybowcowego III klasy. W tym samym roku, podczas szkolenia w wyczynowej Górskiej Szkole Szybowcowej „Żar” w Międzybrodziu Żywieckim, miał okazję pilotować szybowiec „Komar”, czyli przedwojenną konstrukcję olkuszanina Antoniego Kocjana. Uzyskał uprawnienia pilota szybowcowego II klasy. Wykonywał loty samodzielne na szybowcach: Komar, Mucha, Bocian osiągając łączny nalot 251 godzin. Uzyskane podczas szkolenia warunki pozwoliły na zdobycie srebrnej odznaki pilota szybowcowego. W latach 1958 – 1959 kontynuował szkolenie szybowcowe obejmujące m.in. akrobację. Uzyskał wtedy uprawnienia instruktora szybowcowego. Młodzieńcza pasja związana z lotnictwem skutkowała skierowaniem w 1959 roku do Oficerskiej Szkoły Radiotechnicznej w Jeleniej Górze, w ramach której w 1961 roku odbył szkolenie z zakresu radiotechniki w obsłudze zestawu rakietowego do obrony powietrznej kraju. W maju 1962 roku otrzymał promocję oficerską i stopień podporucznika rozpoczynając służbę w 15. Dywizjonie Rakietowym Obrony Powietrznej Kraju (15 dr OPK) w Ciągowicach koło Zawiercia. W trakcie siedmioletniej służby w 15 dr OPK,
w latach 1963 – 1964 ukończył roczne studia z matematyki i fizyki na Politechnice Warszawskiej, a w 1969 roku studia na Politechnice Śląskiej.W 1969 roku rozpoczął służbę w 16. Dywizjonie Rakietowym Obrony Powietrznej Kraju (16 dr OPK) w Podpolis koło Bukowna, gdzie przyjął obowiązki inżyniera dywizjonu. Od lipca 1970 roku wraz z rodziną zamieszkał w Olkuszu, który stała się dla niego i jego rodziny domem. W 1977 roku ukończył studia na wydziale elektronicznym Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie uzyskując tytuł magistra inżyniera. W 1981 roku został technologiem w Wojskowych Zakładach w Krakowie, gdzie zajmował się remontem sprzętu elektronicznego wojsk radiotechnicznych. W 1991 roku w stopniu podpułkownika został przeniesiony do rezerwy. Był odznaczony przez Ministra Obrony Narodowej wiceadmirała Piotra Kołodziejczyka Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski nadanym przez Prezydenta RP Lecha Wałęsę. Po przejściu na emeryturę rozpoczął działalność społeczną polegającą na propagowaniu wartości patriotycznych oraz zamiłowania do nauki wśród kolejnych pokoleń olkuszan.
W 2015 roku powstało koło „Ziemi Olkuskiej” Związku Żołnierzy Wojska Polskiego, które jest następcą koła Nr 25 Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych. Pułkownik Stanisław Bartoszcze od początku aktywnie działa w kole, którego jest obecnie prezesem. Będąc silnie związany z ziemią olkuską Stanisław Bartoszcze postanowił przywrócić pamięć o 16. Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej Kraju (16 dr OPK), który w związku z reorganizacją Wojsk Obrony Powietrznej Kraju w 1989 roku został rozformowany. Zebrane informacje dotyczące działalności tej jednostki opublikował w artykule „Obrona przestrzeni powietrznej Górnego Śląska i Zachodniej Małopolski w latach 1962-1989”, który ukazał się w wydawnictwie „Ilcusiana” (nr 14/2016) znanym z publikowania materiałów związanych z historią regionu i Olkusza, a co najważniejsze – zachęcenie nowych osób do zajęcia się badaniem i opisywaniem lokalnej historii i kultury. Ramach rozwinięcia opublikowanego artykułu w 2017 roku wydaje książkę „Obrona Powietrzna 1962 – 1989. Jednostki wojskowe, organizacje wojskowe, Olkusz – Powiat Olkuski”. Z jego inicjatywy w 2019 roku w 30 rocznicę rozwiązania 16 Dywizjonu Rakietowego Obrony Powietrznej Kraju (16 dr OPK) w Bukownie – Podpolis, odbyło się odsłonięcie tablicy upamiętniającej stacjonowanie 16 dr OPK w tej miejscowości. W 2022 roku opracował i wydał książkę „Koło „Ziemi Olkuskiej” ZZWP w latach 2012-2022”.
Pułkownik Stanisław Bartoszcze jest osobą niezwykle aktywną. Mocno zaangażowany w kultywowanie tradycji wojskowych Olkusza i ziemi olkuskiej przy każdej okazji przypomina postać oraz zasługi olkuszanina Antoniego Kocjana (1902 – 1944), wybitnego konstruktora lotniczego i szefa wydziału lotniczego wywiadu ZWZ/AK. Wraz z członkami Koła „Ziemi Olkuskiej” bierze udział w każdej uroczystości patriotycznej. Prowadzi także wypełnione treścią związaną z historią wojskowości naszego regionu wykłady oraz pogadanki w szkołach, bibliotekach i domach kultury. Jest osobą zaangażowaną w szeroko pojęte wychowanie patriotyczne kolejnych pokoleń olkuszan.
